A oto najlepsza dziesiątka:

1. Monika Gruszka, klasa 3T
2. Krystian Dydziak, klasa 1Gg
3. Magdalena Styrczula, klasa 1Tg
4. Ernest Kolbrecki, klasa 3E
5. Klaudia Lassak, 2B
6. Natalia Małek, klasa 3T
7. Anna Takuski, klasa 3A
8. Izabela Kaleta, klasa 2B
9. Zuzanna Mrugała, klasa 1Tp
10. Wojciech Gał, klasa 3A

Gratulujemy zwycięzcom i  wyróżnionym. Zapraszamy po odbiór nagród oraz dyplomów.

Ewa Kowalczyk

Halina Styrczula

 

 

 

O kocurze domokrążcy

Każdy z nas na co dzień ubóstwia niezależność, ale niechybnie można by to rzec o kocie sąsiadów z naprzeciwległego mieszkania. O tym hultaju i chuliganie słyszało już  nasze – niemałe przecież – miasto. Przemierzył on niejedną dzielnicę, szwendał się, odkąd go pamiętam. Nigdy nie przykuwały jego uwagi harce z myszami, takie „chlubne zwycięstwa” nawet nie postałyby mu w głowie. Uważał je za dyshonor i osobistą hańbę. To dobre dla przeróżnych kotów maminsynków, ale nie dla tak  poważanego indywiduum, jak on.

Rzeczony kot kochał nicnierobienie, żwawe hycanie wzdłuż i wszerz podwórka i arcyważną funkcję szybkonogiego, niedościgłego dachowca. Mówiono o nim: „To takie nic dobrego, pseudoarystokrata jeden!”

Mógł zszargać swoje płoworude futro, ale nigdy reputacji niezależnego dżentelmena, którego tęsknym wejrzeniem obrzucały wszystkie kocurzyce. Mógłby być półprzytomny z niewyspania, nieziemsko umorusany, ledwie żywy i żałośnie obszarpany, ale pędził bez ustanku rześki i hoży. Wykąpany i schludny smażył się w żarze słonecznym jakoby węgorz na patelni. Potem w okamgnieniu dokądś się dematerializował.

Przed półgodziną znów widziano go, jak raz – dwa szusuje, gdzie myszy w bród. Zachowuje przecież swą superopinię triumfatora, niekwestionowanego gwiazdora. No, niechże ktoś zaprzeczy…