ZŁOŻENIE WIĄZANKI NA GROBIE ALEKSANDRA DZIEDZICA – PATRONA SZKOŁY BRANŻOWEJ
Początek listopada to szczególne dni- Uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny (czyli Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych). W te dni szczególnie wspominamy tych, którzy odeszli, bliskich, przyjaciół, znajomych i tych, którzy swą pracą zapisali się na kartach historii. Ludzie ci żyją w swojej twórczości, poprzez dzieła, które zapoczątkowali i poprzez pracę, którą kontynuują ich następcy. I jakże wymowne są słowa witające odwiedzających Cmentarz Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku:
OJCZYZNA TO ZIEMIA I GROBY.
NARODY TRACĄC PAMIĘĆ TRACĄ ŻYCIE.
ZAKOPANE PAMIĘTA
Pamiętamy. Jak co roku na grobie patrona Szkoły Branżowej, Aleksandra Dziedzica, na Nowym Cmentarzu w Zakopanem, złożona została wiązanka kwiatów, będąca wyrazem pamięci o Człowieku, który życie swe poświęcił krzewieniu nauki.
Kim był Aleksander Dziedzic?
Urodził się 3 grudnia 1914 roku w Stopnicy, koło Buska Zdroju. Ojciec Franciszek Dziedzic był kierownikiem Publicznej Szkoły Powszechnej w Stopnicy. Po ukończeniu gimnazjum w Stopnicy i Busku Zdroju Aleksander Dziedzic zdał egzamin dojrzałości w 1934 roku i kontynuował naukę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, kierunek pedagogiczny.
Po odbyciu praktyki nauczycielskiej w Państwowym Liceum Administracyjnym w Krakowie obejmuje we wrześniu 1938 roku- z polecenia Wydziału Szkolnictwa Zawodowego Kuratorium Krakowskiego- pracę jako nauczyciel, w Prywatnym Sanatoryjnym Gimnazjum Kupieckim w Zakopanem. Podczas okupacji szkoła ta została przemianowana na Publiczną Szkołę Handlową.
W okresie okupacji A. Dziedzic uczył w Publicznej Szkole Handlowej, równocześnie od 1 października 1941 roku do 31 stycznia 1945 roku był kierownikiem Tajnego Ośrodka Nauczania nr 2 w Zakopanem. W tym czasie udało mu się uniknąć aresztowania przez gestapo.
Po odzyskaniu niepodległości, już w dniu 6 lutego 1945 roku- zastępując dyrektora- przekształca Publiczną Szkołę Handlową na Gimnazjum Kupieckie, w którym od razu rozpoczyna się nauka.
Z Jego inicjatywy władze szkolne zezwalają na utworzenie Liceum Handlowego, w którym pierwszymi uczniami są uczestnicy z kompletów Tajnego Ośrodka Nauczania. W tym samym czasie zostaje powołany do Powiatowej Komisji Weryfikacyjnej dla młodzieży w Nowym Targu. Brał też czynny udział w pracy nad reaktywowaniem „Ogniska” Związku Nauczycielstwa Polskiego, w którym pełnił przez wiele kadencji funkcję skarbnika. Był także jednym z założycieli Spółdzielni Nauczycielskiej, która w trudnym początkowym okresie po wojnie zajmowała się zaopatrywaniem nauczycieli.
Uczył równocześnie w innych szkołach zawodowych w Zakopanem:
- Państwowym Liceum Hotelarskim
- Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego
- Państwowej Podhalańskiej Szkole Przemysłowej Żeńskiej
- Publicznej Szkole Zawodowej
Kierował również Ośrodkiem Szkolenia Zawodowego w Zakopanem.
Po uchwaleniu przez Sejm w lipcu 1958 roku ustawy powołującej do życia Międzyzakładowe Zasadnicze Szkoły Zawodowe, już od 1 września 1958 roku Aleksander Dziedzic uruchomił jeden oddział z 41 uczniami, którzy jednocześnie pobierali naukę zawodu w zakładach pracy. Ponieważ szkoła nie posiadała własnego budynku, a ilość oddziałów rosła, A. Dziedzic organizował naukę po południu w pomieszczeniach szkolnych Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy, przy Szkole Podstawowej nr 1 w Zakopanem.
Międzyzakładowa Zasadnicza Szkoła Zawodowa swój odrębny statut szkoły państwowej uzyskała w roku 1969, od tego też roku nosiła nazwę Zasadnicza Szkoła Zawodowa Dokształcająca. Szkoła otrzymała tez lokalizację stałą- przy ulicy Nowotarskiej 2.
Był to okres bardzo dynamicznego rozwoju szkoły, która przygotowywała dla Zakopanego i Podtatrza wykwalifikowanych w różnych zawodach pracowników.
Aleksander Dziedzic dyrektorem z mianowania został w roku 1969.
W 1976 roku dyrektor A. Dziedzic przeszedł na emeryturę, a szkoła została włączona do Zespołu Szkół Zawodowych im. Władysława Matlakowskiego.
Będąc już na emeryturze dyrektor Dziedzic zawsze wspierał szkołę swym autorytetem i pracą, służył radą i pomocą w kontaktach z zakładami pracy. Był niezwykle skromnym człowiekiem, zasłużonym wychowawcą i nauczycielem.
Zmarł 20 kwietnia 1991 roku. Na uroczystym pogrzebie na zakopiańskim Cmentarzu Komunalnym żegnały Go poczty sztandarowe i delegacje uczniów ze wszystkich szkół, w których uczył, nauczyciele – koledzy, dawni wychowankowie, grono pedagogiczne i młodzież z macierzystej szkoły.
Nadanie szkole imienia Aleksandra Dziedzica nastąpiło w marcu 1993 roku. Uroczystości związane z nadaniem imienia odbyły się w szkole w dniu 8 października 1993 roku.
W 2014 roku Zespół Szkół Zawodowych nr 1 im. Aleksandra Dziedzica został zlikwidowany, a szkoły wchodzące w jego skład, czyli Zasadnicza Szkoła Zawodowa i Technikum zostały przeniesione do Zespołu Szkół Hotelarsko Turystycznych im. Władysława Zamoyskiego. Przeniesiona Zasadnicza Szkoła Zawodowa otrzymała imię Aleksandra Dziedzica, szkoła ta, po reformie, została przemianowana na Szkołę Branżową I Stopnia.
Bernadetta Podsada